Kiedy rozstajesz się z facetem, często w pierwszej chwili pojawia się myśl, że nie zniesiesz rozłąki i że nie będziesz w stanie poradzić sobie z tą nową sytuacją. To zupełnie naturalne obawy, powinnaś uważać, żeby na stałe nie wzięły nad Tobą góry… tym bardziej, że jak się zaraz okaże, radzisz sobie naprawdę całkiem nieźle.

Oto 6 dowodów na to, że jesteś w stanie z godnością przetrwać ten trudny okres:

1. Nie błagasz go o powrót

Nieważne, czy nie pozwala Ci na to duma, strach, wściekłość, czy po prostu nie przyszło Ci to do głowy, dobrze, że nie wydzwaniasz do niego z płaczem i nie prosisz, żebyście do siebie wrócili. Teraz jeszcze nie czas na takie rozmowy, a już na pewno nie czas na przekonywanie go, że nie potrafisz bez niego żyć. Najpierw musisz ochłonąć i przekonać się, czego tak naprawdę chcesz.

2. Nie popadasz w skrajności

Kobiety często po rozstaniu mają tendencje do popadania w skrajności. Jedne obwiniają się o wszystko co złe i najchętniej przepraszałyby faceta za to, że żyją. Inne z kolei przybierają rolę ofiary i próbują przekonać siebie i wszystkich wokół, że mężczyzna był prawdziwym potworem. Świat nie jest jednak taki czarnobiały i odpowiedzialność za związek i jego rozpad leży zazwyczaj po obu stronach. Dobrze, że to rozumiesz i potrafisz zaakceptować fakt, że to Wasza relacja się popsuła – ale nie znaczy to, że któreś z Was należy z tego powodu potępiać. Tylko w ten sposób masz szansę naprawdę poradzić sobie ze stratą – bo ani pozycja ofiary, ani osoby wszystkiemu winnej, nie może Ci pogodzić się z sytuacją. Wręcz przeciwnie, cały czas tylko rozpamiętywałabyś kolejno wszystkie chwile Waszego związku.

3. Strata partnera Cię nie definiuje

To, czy masz w danej chwili chłopaka, w żaden sposób nie świadczy, czy jesteś wartościową osobą. Sama w sobie jesteś wartościowym, ciekawym, wartym poznania człowiekiem – i nie potrzebujesz mężczyzny, żeby cokolwiek światu udowadniać. Jesteś tak samo piękna, zdolna i miła niezależnie d tego, czy jesteś w związku, czy akurat się z kimś rozstałaś. Jasne, facet był ważną częścią Twojego życia. Ale razem z nim nie zniknęły wcale wszystkie dobre rzeczy, które miałaś w sobie. Nie masz powodu, żeby wątpić w swoją wartość tylko dlatego, że akurat jesteś sama.

4. Rozumiesz, że żeby poczuć się lepiej, musisz zamknąć ten rozdział

Nie przesiadujesz na facebooku, śledząc każdy krok faceta. Nie wypytujesz o niego Waszych wspólnych znajomych i nie rozpamiętujesz każdej sekundy Waszego związku. Wiesz, że to zupełnie by Ci nie pomogło i że tylko czułabyś się jeszcze gorzej. Zamiast tego starasz się skupić na tu i teraz, starasz się żyć swoim własnym życiem i w miarę możliwości cieszyć się drobnymi rzeczami, które zawsze sprawiały Ci przyjemność.

5. Nie wmawiasz sobie, że nikt Cię już nie pokocha

To, że ten jeden facet nie czuje już tego, co kiedyś, nie znaczy przecież, że nikt inny nie będzie w stanie się w Tobie zakochać. Nie próbujesz dramatyzować, płacząc, że jesteś bezwartościowa i niegodna miłości. Dobrze wiesz, że jedno z drugim nie ma nic wspólnego, a to, że jego uczucia Twojego byłego się zmieniły, nie jest żadną wróżbą na przyszłość, ani nie przenosi się na innych mężczyzn, których jeszcze spotkasz w swoim życiu.

6. Nie wchodzisz w nowy związek z nierozwiązanymi problemami

Dobrze wiesz, że najpierw musisz dojść ze sobą do ładu. Rzucanie się od razu w nowy związek nie przyniosłoby Ci nic dobrego, wręcz przeciwnie. Wszystkie problemy ze starego związku zaczęłyby się powtarzać w nowym i wkrótce znów zostałabyś sama, wmawiając sobie, że nikt nie jest w stanie Cię pokochać. Poza tym, chcesz być uczciwa i zdajesz sobie sprawę, że mogłabyś złamać serce jakiemuś niewinnemu chłopakowi, który chciałby dla Ciebie dobrze, ale nie byłby w stanie konkurować z byłym, którego nie potrafisz wyrzucić z pamięci i serca. Nie chcesz nikogo wykorzystywać w roli pocieszyciela. Jeśli wejdziesz w nowy związek, to tylko wtedy, kiedy poczujesz się wolna i gotowa na zupełnie nową przygodę.

Sama widzisz, że nie jest z Tobą aż tak źle i jesteś na dobrej drodze do poradzenia sobie z tym rozstaniem! Chyba, że żaden z powyższych punktów nie jest w Twoim przypadku prawdą… W takim wypadku musisz chyba zacząć od bardzo szczerej odpowiedzi na pytanie: czy jesteś gotowa odpuścić? A, Szlęzak